Is het een kunst om mijn gedachten en gevoelens op papier te krijgen? Nee, niet voor mezelf. Het wordt echter wel lastig als ik mijn gedachten en gevoelens wil verbrengen aan anderen. In eerste instantie begon ik met het schrijven voor mezelf. Ja, je leest het goed: voor mezelf. Ik nam tijd en ruimte om van me af te schrijven. Schrijven is een manier om met mezelf in gesprek te zijn en gebeurtenissen een plek te geven. Doch mijn schrijven kreeg een extra dimensie: ik wilde graag mijn ervaringen omtrent borstkanker en opgedane levenslessen op papier zetten en delen met mijn kinderen voor het geval dat…
Alles wat bij me binnenstroomde kwam op papier. Het maakte niet uit met welke woorden of zinnen, ik begreep wat ik schreef. Zelfs als ik mijn tekst maanden later las, kon in mijn gedachten en gevoelens opnieuw doorleven. Soms liet ik delen uit mijn dagboek lezen door dierbaren die geïnteresseerd waren. Zij waren geraakt door de manier waarop ik mijn proces kon verwoorden. Ook kreeg ik hartverwarmende en ondersteunende reacties op de e-mails die ik naar lieve betrokken mensen toestuurde. Vooral zij moedigden mij aan om mijn schrijven te delen met mensen die verder weg staan dan mijn eigen ‘netwerk’.
De eerste vraag die opkwam was: hoe ga ik dat doen? Hoe draag ik de betekenis van mijn woorden, mijn zinnen, mijn verhaal aan een ander over? Ik kwam al gauw tot de conclusie dat het onmogelijk is om met mijn verhaal een ander te laten invoelen hoe alles voor mij voelde en hoe mijn visie over het leven en de dood voor mij van betekenis is. Wij mensen gebruiken woorden om te communiceren. Ieder woord heeft zijn eigen betekenis. We zien echter in de praktijk dat ieder voor zich een eigen beeld vormt en een eigen invulling geeft aan woorden, zinnen en verhalen vanuit zijn persoonlijke werkelijkheid, gedachten en gevoelens. Mijn schrijven is voor de lezer dus een subjectief verhaal, slechts gebaseerd op mijn ervaringen, mijn overtuigingen, mijn waarheid en mijn kennis. Dat neemt niet weg dat de lezer (h)erkenning van gevoelens en gedachten kan ervaren, en wellicht inzichten kan verwerven.
Mijn verhaal gaat in zekere zin over mijn proces met borstkanker. Doch gaandeweg ervoer ik dit proces in een breder perspectief. Een mensenleven doorleeft een schakering van ervaringen – zowel plezierige als minder plezierige - die zowel ik, als jij ondervindt. Het zijn echter wel de hindernissen en pijnlijke ervaringen die je bewuster maken en leerprocessen kunnen versnellen. De ervaring met borstkanker is louter één onderdeel van dit levensproces; een onderdeel dat onder geen beding losgekoppeld kan worden van voorgaande verwerkte of onverwerkte ervaringen.
Hindernissen en pijnlijke ervaringen komen, maar gaan ook weer. En het leven gaat gewoon door. Het leven gaat er dan ook NIET om WAT voor hindernis je tegenkomt, MAAR HOE ga je ermee om. Hoe ga je met je levenservaringen om! Het ‘HOE’ dat bepalend is voor het verdere verloop van het levensproces. Een levensproces dat op haar beurt weer onderdeel is van de oneindige cyclus van leven én dood.
Borstkanker is een ‘symbolische’ ervaring, waar je elke hindernis voor in de plaats kunt zetten. Hindernissen die ik - en ook jij - ongetwijfeld in je leven tegenkomt en die je uitdagen tot wonderlijke en boeiende processen waarin je (her)ontdekkende bent en jezelf op een dieper, milder en krachtiger niveau mag ont-moeten!
Mijn tweede vraag was: ‘Wat wil ik met mijn verhaal bereiken?’ Het is een groot geschenk als ik mensen weet te raken door wat ik deel over mezelf of met de psychologische en spirituele benaderingen en aanvullende informatie. In welke vorm dat ik iemand weet te raken maakt eigenlijk niet zoveel uit. Is dit medeleven? Wordt iemand wakker geschud? Krijgt iemand een andere kijk op hoe hij of zij de dingen voorheen gezien of ervaren heeft? Heeft iemand bruikbare levenswijsheden uit mijn verhaal kunnen halen? Wellicht kan het zijn dat iemand zich totaal niet kan vinden in de manier waarop ik het tegen het leven en de dood aankijk?! Hoe dan ook, het gaat niet om mijn woorden, mijn zinnen of mijn verhaal. Als jij geraakt wordt, op wat voor manier dan ook, dan gebeurt er iets met jou van binnen.
Zijn het gedachten die aan je voorbij komen? Zijn het gevoelens die naar boven komen? Wordt er een nieuwsgierigheid gewekt over een onderwerp waar je voorheen nooit over hebt nagedacht, of je nooit in hebt verdiept? De keus is aan jou of je er verder iets mee wilt. Het is ‘jouw verhaal’. Het gaat om jou!… En mijn doel is bereikt. Naast mijn persoonlijke ervaringen beschrijf ik verschillende onderwerpen die in andere informatiebronnen terug te lezen zijn.
Mogelijk zijn thema’s jou bekend en pas je deze op jouw levenswijze toe. Maar wie weet, sluit mijn schrijfstijl bij jou aan en kom je tot nieuwe inzichten die mogelijk leiden tot een constructieve verandering in jouw leven.
Ik wens je veel leesplezier!
Inhoudsopgave
Introductie
Voorwoord
Eerste Deel
1. Waarom bang zijn voor de dood?
2. Het leven heeft een doel
3. Keuzes maken
4. Het denken - mijn denken
5. Wat nou… controle
6. Niet waarom ik, maar waarom borstkanker?
7. Fout of schuld?
8. Geloven en dieper Weten
9. Yin en Yang
10. Gedicht: Ik ben…
11. Mijn angst en het vertrouwen
12. Tijd... Tijd?
13. Verantwoordelijk voor eigen welzijn
14. Alles is trilling
15. Affirmeren
16. Stress
17. Leefregels die voor mij van belang zijn
Tweede Deel
18. Het verloop
19. Laatste update
Nawoord
Je hoeft alleen maar stil te zijn
Dankwoord
Verklarende woordenlijst
Boeken
Websites
