Dit boek zal de lezer meenemen in persoonlijke verhalen van hen die ons voorgingen in de ‘dood’. Wat gebeurt er straks met ons, en wat met onze dierbaren? Het is een hele geruststelling te weten dat we na onze stoff
Onze Aarde wordt al vele eeuwen overspoeld door leed. Ieder van ons is in meerdere of mindere mate wel getraumatiseerd in de loop van dit leven of in een van onze talloze vorige levens. Nu, in deze Eindtijd, is het van groot belang dat al onze trauma’s worden geheeld en opgelost. Het is daarom een hele geruststelling te weten dat we nu, na onze stoffelijke overgang, inderdaad kunnen worden geheeld. Dat gebeurt in de zogenaamde heelkamers, die er voor allerlei soorten trauma’s zijn.
Velen in onze wereld leven met sterke overtuigingen over hel en verdoemenis en de angst voor ‘wat hierna komt’regeert. Het is echter van onnoemelijk belang dat we die angst voor de ‘dood’ kunnen loslaten en transformeren. Dit boek zal de lezer meenemen in persoonlijke verhalen van hen die ons voorgingen in de ‘dood’ en die hun ervaringen met ons willen delen. Ervaringen van mensen die stierven door een natuurlijke oorzaak, een zelfgekozen dood, maar ook door bijvoorbeeld euthanasie of moord. Geen gemakkelijke onderwerpen.
Wat leidde hen naar die ervaringen, wat bracht hen tot zulke keuzes en hoe kon men die betekenis geven en in perspectief plaatsen? Het zijn vragen die bij ieder van ons leven: wat gebeurt er met ons, en wat met onze dierbaren? Wat hadden we ons voorgenomen voor ons leven, wat lag er in onze levensblauwdruk en hebben we dat gerealiseerd? Hoe werkt het als we na de overgang ons levensboek mogen lezen? Er zijn heel veel waardevolle lessen te leren uit dit boek, maar de grootste les is misschien wel dat hel en verdoemenis niet bestaan, net zo min als straf en veroordeling. Een belangrijke boodschap dus, juist voor ieder van ons die in deze chaotische tijd in ons fysieke lichaam op Aarde zijn.
Thea Terlouw was zich reeds als kind bewust van een wereld die anderen niet konden waarnemen. Tijdens haar leven als beeldend kunstenares begon haar speciale begaafdheid zich te ontwikkelen. Vele jaren hielp zij mensen, in nauwe samenwerking met therapeuten, artsen en psychologen, hun vorige levens te onderzoeken en de diepere oorzaken van ziektes op te sporen. Haar opvang van mensen met een bijna-dood-ervaring en het begeleiden van kinderen naast het begeleiden van stervenden, brachten haar een enorme persoonlijke ontwikkeling die zij nu met ieder van ons wil delen.
Ik besloot het heft in eigen hand te nemen. Ik had geen kinderen en mijn ouders leefden niet meer. Ook overdacht ik op mijn uitzichtplek of ik er anderen mee zou schaden maar kon niemand bedenken.
Thuis in Engeland had ik alle papieren al gereed voor mijn uitvaart toen ik wist dat ik ziek was, maar had geen idee hoe en op welke manier ik het fysieke leven zou verlaten. Op een prachtige dag ben ik naar mijn rustplek gewandeld met het wonderschone uitzicht op de bergen.
Ik wist dat ik hier gevonden zou worden door wandelaars. Het stond me tegen om te vertrekken uit het huis van mijn vrienden die mij hun chalet hadden geleend. Ik liet er een brief achter en schreef er een naar een oude vriend in Engeland. Ik beschreef dat ik niet koos voor de mensonterende behandelingen, waarvan ik wist dat deze zouden komen als ik voor chemotherapie zou kiezen. Het waren de eind jaren zestig. Veel is veranderd sinds die tijd. Maar ook nu zou ik, wanneer ik nog in de fysieke wereld zou leven, daarvoor niet kiezen. En met mij vele artsen weet ik hier.
De medicatie die ik nam deed me in slaap vallen en niet lang daarna stopte mijn hart met kloppen. Ik ‘zag’ mezelf liggen, vredig ingeslapen. Naast me mijn tasje met ook een brief voor hen die mij zouden vinden.
Mijn lief kwam me halen, samen met een dierbare jeugdvriend. We bleven bij mijn lichaam totdat het gevonden werd door een wandelaar, die acuut een hulpdienst belde. Voor deze man, Albert, de buurman van het chalet naast het mijne, was het geen grote schok. Tijdens een gezamenlijke wandeling had ik hem verteld van mijn ziekte en de keuze die ik wilde maken in de rust van de bergen. Deze man was zijn hele leven huisarts geweest en leek mijn overwegingen te begrijpen zonder er al te veel over te zeggen. Later kwam ik hem tegen in de sferen, na zijn eigen overgang als een oude man en bedankte hem. Soms lijkt het ook of dingen de bedoeling zijn, zeker wanneer we goed overwogen een keuze maken.
Ik ging naar een heelkamer. Deze zijn er in ontzettend veel soorten en frequenties. Voor mij was dat er een voor kanker. Ik lag in een blauw-witgouden energie, mijn dierbaren waren om me heen wanneer ik maar aan hen dacht. Wonderlijk was de ervaring om geestelijke bloemen te ontvangen. Albert, mijn buurman in Zwitserland, waarvan ik nu weet dat hij een antroposofisch huisarts geweest was, droeg kennis van het leven voorbij de sluier. De kennis dat je geestelijk bloemen kon visualiseren en aan je gids vragen deze naar degene te sturen waarvoor ze bestemd zijn. Er was een berichtje bij: ‘witte rozen voor een nieuw begin, Albert’. Ik heb ze nog lang bewaard en met me meegenomen naar de plaatsen waar ik mijn weg vervolgde.
Ik heb opnieuw moeten leren om van de rust in de tuinen rond de heelkamers te genieten. Mijn leven was een soort roetsjbaan van altijd werken geweest. Het werk was immers nooit gedaan, zeker niet op de plaatsen waar ik werkte in India en in Afrika. De laatste jaren was het pure roofbouw. Wat ik in mijn werk tegenkwam en ervoer heeft een zware impact op mijn leven als arts gehad. Ik werk nu met velen hier in een dimensie om kinderen op te vangen, die na jaren van incest of pedofilie ervoor kiezen niet verder te kunnen. Ook zijn hier veel volwassenen die zodanig beschadigd zijn dat zij geen normaal gezinsleven op kunnen bouwen of normale relaties onderhouden. We zien hier hoe zij ingepakt zijn als in een donkere deken, hoe hun prachtige lichtenergie werd geroofd. De heelkamers kunnen volledig privé zijn, wanneer de overgegane ziel die rust nodig heeft, wat meestal het geval is. Maar ook open zodat, en dat betreft dan vaak jonge kinderen, zij ervan kunnen genieten om met elkaar in deze processen te zitten. Er zitten kinderen tussen die vele jaren gevangen zaten, verborgen werden gehouden en misbruikt werden. De velden rondom deze heelkamers zijn ingericht om te spelen en plezier te maken.
Bij ons hier zijn een paar katwezens waar deze kinderen dol op zijn. Pure Lichtliefde die deze prachtige wezens met deze beschadigde kinderen delen. Dat ontvangen van pure, echte Lichtliefde en deze ook daadwerkelijk voelen, is een leerproces dat liefdevol wordt begeleid.
Er zijn mensen die hun hond van lang geleden hier op deze plaats weer ontmoeten. Een vrouw in de heelkamers die er zwaar aan toe was, die was misbruikt in occulte kringen, zag een hond voorbij wandelen. Een deel van haar heelkamer was namelijk open en ze kon uitkijken over de gras- en bloemen-velden. Zij zag een hond met een kleine jongen voorbij komen en zij kreeg steeds sterkere positieve gedachten over de hond die ze ooit als klein meisje had gehad. Een kleine spaniël. We weten dat ze deze ziel aantrok met haar mooie gedachten over ‘toen het nog goed was’. Dat was voor haar gevangenschap bij een orde in Engeland. Ze zijn nu weer bij elkaar. Toen zij de heelkamer kon verlaten wandelde ze met dierbaren die haar opzochten en die kleine spaniël door de tuinen. Deze jonge vrouw moest opnieuw leren om van schoonheid te houden en te genieten. Zij had zo lang in gevangenschap als seksslavin doorgebracht en had weinig natuur en schoonheid gezien.
Er zijn hier mensen die op Aarde voor tuinen zorgden of groter natuurbeheer deden. Zij komen naar deze heelkamers om met pas aangekomen mensen te werken. Gewoon door met hen de schoonheid op te zoeken, door lavendeltuinen te wandelen, of door de rozentuin met z’n prachtige lichtfrequenties. Stap voor stap leren om weer te genieten en te weten dat zij op deze plaats veilig zijn met dierbaren die hen bezoeken tot ze weer zelfstandig verder kunnen gaan.
Het levensboek lezen gebeurt pas op het moment dat de mens zich van zijn of haar verandering volledig bewust is en daar aan toe is. Bij het lezen van de levensblauwdruk, die je holografisch ziet, wordt ieder mens liefdevol begeleid, zonder oordeel. Je bent het zelf die ziet en voelt wat niet in evenwicht is. In elk vervolg wordt gezocht naar mogelijkheden om dat wat niet in evenwicht is te helen. Daar zijn vele wegen voor die men onderzoekt om daarna keuzes te maken hoe dat te doen. Nu, op dit moment, kiezen velen ervoor om tot de overgang van de Aardefrequentie, de Event, of welke naam men er ook aan geeft, in de Lichtsferen te blijven alvorens een nieuw begin te maken in de toekomstige 5D-Aardewereld.
Mensen die hele zware bagage hebben gecreëerd in hun opeenvolgende levens tijdens de Aardse ronding en grote schade hebben aangericht naar planeet, mens, dier en plantenwereld, gaan naar gebieden met een speciale opvang waar zij hun vele donkere lagen af zullen kunnen (laten) pellen, totdat zij bij hun kern komen. Gezien de daden waarover we hier spreken zullen deze zielen niet zondermeer naar de 5D-wereld kunnen. Er zijn verschillende 3D-planeten waar zij heen kunnen gaan. Hier zullen zij mogelijk ervaren wat ze anderen welbewust aandeden om zo hun karmische lessen te leren en in balans te komen.
Soms hoor ik van dergelijke processen en omdat ik al zo lang in de geestelijke wereld leef heb ik zoveel gezien van wat er welbewust is aangericht om even zovele redenen. De basis is steeds dat deze mensen hun ziel verkochten aan de duisternis en als marionetten datgene deden wat er van hen verlangd werd. Het creëren van pijn, angst, armoede, oorlogen, haat, geweld in al zijn vormen. De Archontische energieën, entiteiten, parasitaire wezens die zich als een virus lang geleden binnendrongen in ons zonnestelsel, waardoor wezens aangetrokken werden die de energie van het lijden nodig hebben. Kwaadaardige, egocentrische zelfdienende leven aftappende entiteiten. Wij volgen in de Lichtsteden de Lichtkrachten die al jaren bezig zijn met het verwijderen van al wat niet van licht is. Zielloze lichtarme parasitaire wezens. Op de grote schermen die op de boulevards in de Lichtsteden en in de hogere Lichtsferen zijn, volgen we allemaal de bevrijding van deze overheersende duisternis.
De cover intrigeerde me dusdanig dat ik het boek vrij ‘blanco’ had aangeschaft. Maar vanaf het moment dat ik het opende, kon ik niet stoppen met lezen. Wat een prachtige inzichten & mooie verhalen. En de foto’s/beelden ter begeleiding – TOP!
Els Deheusch
Prachtige werken, ik heb ze vorig jaar gekocht als trio en in een mum van tijd had ik ze uitgelezen. Twee ervan las ik met veel herkenning. Mooi werk, een bevestiging van mijn intuïtie en een hart onder de riem…
