Maarten Ghysels

Mijn levensverhaal is een verhaal zoals ieders levensverhaal: een groeiproces waarin zowel vreugde als pijn hun plaats hebben.

Ik vertel mijn verhaal hier uitgebreid omdat ik ervan overtuigd ben dat als we elkaar onze echte verhalen vertellen, zonder mooie maskers, dat dit bijdraagt aan oprechte en diepgaande ontmoetingen tussen mensen en meer liefde in deze wereld brengt. We komen immers allemaal vreugde en pijn in ons leven tegen en zijn tegelijk unieke mensen.  

bijna-dood

Ik ben Maarten Ghysels, geboren in 1951 en word in een warm nest geboren dat evenwel ook verstikkend is. Op zeven maand word ik zo ernstig ziek met koorts, diarree en braken dat ik hier bijna aan overlijd. Bijna, met een bijna-doodervaring, heb ik jaren later ontdekt. Door deze ervaring voel ik me  vreemd in deze wereld en tegelijk doorvoel ik deze wereld. Ik ben een gevoelig, bang en verlegen kind maar diep binnenin mezelf voel ik alles wat er niet klopt tussen de mensen en in de wereld.

Ik blijf nieuwsgierig naar levensvragen en stel altijd de verkeerde vragen.

vervreemd van innerlijk weten

Het kost me moeite om mijn innerlijke belevingen als onjuist te zien, te vervreemden van wat er in me leeft en te geloven dat mijn ouders, de katholieke kerk, mijn scholen en de authoriteiten in de wereld het juiste doen en vanuit liefde handelen. Ik leer alles wat ze me leren te slikken. Vanaf dat moment zie ik mezelf als een slecht kind dat niet kan voldoen aan alle regels en geboden van mijn ouders en van mijn geloof. Ik slaag er ook niet in om datgene te voelen wat zij willen dat ik voel. Vanuit mijn nieuwsgierigheid naar de waarheid over menselijk gedrag en hun belevingen alsook hun omgang met elkaar en hun liefdesleven, ben ik arts, psychiater en seksuoloog geworden. Ik leer vanuit mijn hoofd en wetenschappelijke kennis te leven. Ik kijk op naar authoriteiten als mensen die alles weten en zie mezelf als een jonge man die nog veel moet leren en zijn best moet doen. Ik tracht alles te geloven wat ze me vertellen en ga door de ogen van authoriteiten en de klassieke geneeskunde naar mezelf en de wereld kijken en hun waarheden verkondigen. Ik blijf wel kritische vragen stellen die me niet in dank worden afgenomen. Ik slik wel alles wat ze me vertellen als waarheid, tot ik het niet meer kan slikken. Het grote keerpunt in mijn leven.

eerste crisis: slikken of stikken

Tijdens een diner met mijn ouders kan ik plots niet meer slikken, ik weet niet meer hoe ik moet slikken alsof ik het slikmechanisme niet meer ken. Ik krijg ook koorts, hartkloppingen, voel me benauwd en duizelig. Na een tijd kan ik niets meer en word angstig en krijg paniekaanvallen. Zelfs bij het lezen van een boek, krant of televisiekijken, word ik misselijk en duizelig. Bevriende collega-artsen keren me binnenste buiten, elk op zijn specifieke vakgebied, maar ze kunnen geen oorzaak vinden. Mijn klachten worden alleen maar erger en een jaar lang kan ik alleen maar vloeibaar voedsel innemen. Ten einde raad zoek ik hulp bij een lichaamsgericht psychotherapeut. Deze begint letterlijk de spanningen in mijn mond en keel los te maken. Tot mijn grote verbazing kan ik daardoor opnieuw eten. Het is een verschrikkelijk jaar, maar achteraf het beste wat op dat moment in mijn leven kan gebeuren. Ik verlies al mijn oude zekerheden, mijn relatie, een deel van mijn werk en vele vrienden. Ik word gedwongen om naar mijn lichaam en zijn signalen te luisteren. Mijn interesse in mijn lichamelijke belevingen is gewekt en ik ga trainingen lichaamsgerichte psychotherapie volgen en kom op deze manier een voor mij totaal onbekende wereld binnen.

thuiskomen

In lichaamsgerichte psychotherapie is mijn lichaam het instrument van onderzoek om mezelf te leren kennen. Ik ontdek een totaal andere Maarten. Tot dan toe was ik succesvol en gelukkig. Nu voel ik me binnenin levenloos, koud, stijf en ongelukkig. Toch ben ik hier heel blij mee, want tegelijk ontdek ik hoe het komt dat ik niets meer kan slikken. Ik heb veel te veel geslikt wat mijn ouders me voorhielden, de medische wereld en de kerk. Ik leer opnieuw naar mijn oorspronkelijke innerlijke waarheid luisteren, ik ben ervan vervreemd en het is een hele weg om deze innerlijke waarheid opnieuw te leren kennen. De waarheid die in mijn lichaam ligt ingesloten is immers door jarenlange verwaarlozing zwaar vervuild. Ik leer mezelf nu echt binnenin kennen en verstaan. Ik leer diep ademen en innerlijke ruimte voelen. Ik ben aan een grote innerlijke schoonmaak begonnen. Ondanks alle spanningen, pijn, verdriet, boosheid en ellende voel ik me thuiskomen bij mezelf. Voor het eerst in mijn leven heb ik het gevoel dat wat ik voel authentiek is. Het is niet allemaal ellende, integendeel, ik begin ook echte vreugde en liefde te voelen voor mezelf en voor anderen. Vroeger dacht ik dat ik van mezelf hield maar nu begin ik het ook echt te voelen. Ik begin in een innerlijk levend lichaam te leven en realiseer me dat ik voor die tijd in een doods, levenloos lichaam leefde, dat af en toe door leuke en spannende dingen in de buitenwereld tot leven kwam. Op deze manier heb ik ook mijn seksualiteit beleefd.  

leven ipv overleven

Ik begin te voelen en te leven van binnenuit en leer mezelf op een totaal andere manier kennen op een voelende manier, die dichter bij echt leven staat. Ik leer mezelf vanuit mijn lichaam verstaan en ontdek een geborgen gevoel in mezelf met een stevige basis van zelfvertrouwen. Tijdens mijn opleiding tot lichaamsgericht psychotherapeut ontdek ik mijn innerlijke beleving in zijn totaliteit en later tijdens mijn opleiding tot sexual-grounding therapeut (= seksueel lichaamspsychotherapeut) (her)ontdek ik mijn authentieke seksuele beleving. Tot die tijd was vrijen alleen op opwinding gericht nu wordt het een ontmoeten in het moment zelve waarbij ook steeds meer mijn hart open komt. Zo ga ik de weg om vanuit mijn oorspronkelijk kracht en waarheid te leven. Mijn lichaam voelt levendiger en stromender dan ooit tevoren en mijn lichaamsbeleving wordt mijn innerlijk kompas. Mijn leven gaat zich steeds meer afstemmen op de stroming tussen mijn hart en mijn geslacht en mijn hoofd is daar dienstbaar aan. Ik ga mijn seksualiteit beleven vanuit een warm stromend lichaam met een fijngevoelig geslacht als  contactorgaan ipv uitsluitend gericht op opwinding.  

tweede crisis: kundalinikracht ontwaakt

Het zit er al een paar jaar vooraf aan te komen. Ik krijg steeds meer mediamieke kwaliteiten. Vanuit mijn seksueel ontwaken begint nu ook bij mijn heiligbeen mijn slangekracht, mijn kundalini energie te ontwaken. Op mijn vijftigste verjaardag barst deze in alle hevigheid los: het schoonmaakproces gaat door maar nu met een hoge drukreiniger. De ene keer zijn mijn benen aan de beurt, de andere keer mijn botten en heiligbeen, weer op een ander moment mijn middenrif, mijn bekken, mijn hart, mijn keel of mijn hoofd. Mijn hoofd wordt naast een denkend hoofd ook een voelend hoofd. De heftigste crisis duurt een heel jaar maar daarna blijft dit proces doorgaan. Ik dien dagelijks aandacht te geven aan het reguleren van dit proces. Het maakt me fijngevoeliger en opener. Ik zie gemakkelijk de grotere verbanden op wereldschaal maar ook in processen  bij mezelf en bij andere mensen. Ik raak daardoor in mijn werk heel vlug de kern van de zaak. Mijn ontdekkingstocht gaat elke dag verder. Elke dag ontdek ik meer kracht en liefde maar ook angsten en onverwerkte delen komen aan de oppervlakte. Hoe meer liefde ik kan voelen, hoe meer donkere stukken naar boven in het licht mogen komen. Ik merk dat in de meest donkere stukken heel veel liefde en kracht verscholen zit. Ik voel me dankbaar voor wat het leven me allemaal gegeven heeft en nog geeft en ben blij met de vele mensen die op mijn pad komen om met hen mijn leven te delen en om van ervaringen met hen te leren.

derde crisis: omarmen van leven en dood

In 2015 word ik geconfronteerd met wat ik altijd het ergste heb gevreesd. Ik herstel moeizaam van een griep, die gaat over in een longontsteking, vervolgens krijg ik hoge bloeddruk, hoge cholesterol en worden  in mijn kransslagader drie kleine vernauwingen vastgesteld. Ik word geconfronteerd met mijn angst voor ziekte en dood. Maar dit is slechts het begin: acht maanden lang kan ik niet meer slapen. Ik doe geen oog meer dicht, ik vecht hiertegen maar voel me 's ochtends moe en uitgeput. Tot ik de inzichten en de wijsheid van de nacht en de donkerte leer verstaan. Vanaf dat moment ben ik 's ochtends niet meer moe, ook al heb ik niet geslapen. Tijdens de nacht daal ik af naar een andere werkelijkheid waar ik overdag niet bij kan. Ik daal af in mijn onderwereld, zoals de Godin Inanna afdaalde in de onderwereld. Ik word met veel oude onverwerkte pijn geconfronteerd, pijn niet alleen van mezelf, maar ook uit mijn familiesysteem. Ik leer mezelf voor de derde keer in mijn leven op een totaal andere manier ervaren. Ik heb hier mijn handen aan vol. Een groot deel van de dag ben ik bezig met het reguleren van dit proces. In het nachtelijk donker staat mijn lichaam stijf van de spanning en angst, mijn hart doet pijn en mijn bekken trekt samen. Ik herontdek daarin weer het bange kind dat ik ooit was. Maar ook de foetus in de baarmoeder, die de onrust, spanning en stress van mijn moeder overneemt. Mijn hart en mijn organen zijn door deze stress vergiftigd en levenslang heb ik in stressmodus geleefd, maar dat heb ik altijd weten te compenseren. Nu kan ik er niet meer omheen. Een Chinese arts en een craniosacraal therapeute bevestigen wat ik 's nachts ervaar. Het samenspel van mijn nieren, lever, milt, hart en longen is al levenslang ontregeld. Mijn lichaam leeft al levenslang in stressmodus en daar krijg ik nu tijdens de nachten alle inzicht in. Ik moet leren leven vanuit mijn bekken: mijn bekken is mijn thuis, dat is ook nodig voor de slangekracht. Mijn thuis is daar waar de slang woont, zegt mijn Chinese arts. Door in mijn bekken te leven, kan mijn hart diep ontspannen en zich overgeven aan mijn bekkenkracht en de aardekracht en vandaaruit opengaan. Het is confronterend  en tegelijk een proces van diep ontwaken. Ik voel contact met mijn wezen, mijn ziel en merk hoe deze al mijn organen, botten, spieren en fasciae zuivert.

ontwaakt bewustzijn

2017: Het blijft nog steeds een heftig proces waaraan ik me alleen maar kan overgeven. Ik leef in overgave aan mijn ziel en het leven. Het schoonmaakproces in mijn nieren, lever, hart, longen, darmen, milt, middenrif, spieren en botten gaat steeds verder. Tegelijk ontwikkel ik een bijzondere gave. Ik begin soms zomaar te spreken, van binnenuit en blijkbaar zeg ik dan de woorden die op dat moment belangrijk zijn, vooral in verband met de liefde en de seksuele liefde, mijn thema's. Het is wonderlijk en magisch. Alles wat ik nodig heb, komt moeiteloos naar me toe. De juiste boeken en mensen komen naar me toe om me nog verder te kunnen helen. Ik ben tegelijk leermeester en leerling. Alles wat ik geef, krijg ik honderdvoudig terug. Mijn lichaam en mijn ziel gaan steeds meer samenvallen. Ik krijg nog steeds elke dag nieuwe inzichten aangereikt over het mysterie van leven en dood en over de cirkel van leven.

overgave aan sterven en volop leven  

Tijdens mijn afdalingen in de onderwereld leer ik ook over de dood. Ik leer dat bij onze laatste levensadem waarmee we ons lichaam achterlaten, we probleemloos overschakelen op ons energielichaam. De pijnappelklier stoot dan een grote hoeveelheid DMT uit, waardoor onze ziel als energielichaam ons verder leven overneemt. Tegelijk komen weer diepere spanningslagen in mijn lichaam vrij. Ik besef ten volle dat hoe groter de innerlijke vreugde is, hoe intenser ook de pijn. Opnieuw ontdek ik hoe ik jarenlang vanuit angst heb geleefd, een soort verlatingsangst, zonder dat ik in de gaten had dat ik zo angstig leefde. Opnieuw zijn het de nachten die me dit duidelijk maken. Tegelijk zie ik deze weggestopte angsten onder ogen, leef ik veel meer in een stromend lichaam en voelen mijn voeten steeds diepere wortels naar de aarde. Ik verwelkom daarbij een nieuwe levensvreugde en nog meer stroming in lichaamsdelen die nog bevroren waren. het blijft een boeiende ontdekkingsreis waarbij ik me heel gezond en ontspannen voel.

‍

vierde levenscrisis: de collectieve barensweeen 

Tot 2020 dacht ik dat ik nooit een derde wereldoorlog zou meemaken en het tijdperk van voorspoed en welvaart zou doorgaan tot ver na mijn dood. Maar door de coronacrisis wordt de totale machtspiramide waarin we al duizenden jaren leven haarscherp zichtbaar. Het wordt zo duidelijk dat we in een wereld leven waarin we dooronze autoriteiten misleid worden en de elite de werkelijke macht heeft. Het grote voordeel hiervan is dat alles wat verborgen was zichtbaar en tastbaar voelbaar wordt. Ik word me ook bewust van de essentie: 'persoonlijke en collectieve afgescheidenheid van onze binnenkant'. 

Als mens hebben we collectief geleerd om  afgescheiden van onze

binnenwereld en de binnenwereld van andere mensen en de natuur om

ons heen te leren leven. Deze afgescheiden en vervreemde levenswijze

hebben we van generatie op generatie door gegeven. In een proces van

duizenden jaren en eeuwen zijn we steeds meer vervreemd geraakt. De

pijn en het trauma van afgescheiden zijn voelen we niet meer omdat we

van onze innerlijke lichaamsbeleving vervreemd zijn. We hebben onze

pijn leren compenseren door het streven naar macht, aanzien, geld en

rijkdom. Daardoor hebben we natuurlijk ook vervreemde leiders

gekozen, die nog meer dan de gemiddelde mens vervreemd zijn van hun

innerlijke beleving en marketing mensen zijn, helemaal vergroeid met

een streven naar aanzien, succes, macht en geld. Natuurlijk kunnen

deze uiterlijke authoriteiten alleen maar  wereldvreemde oplossingen

aandragen die slechts een deel van de waarheid bevatten en misleidend

zijn. Ze kunnen geen holistische oplossingen aandragen, want ze leven

zelf niet vanuit verbinding. Vandaar dat we collectief gevoeld hebben dat

alles wat ze ons vertelden totaal niet klopte met wat we intuitief voelden

als waarheid. Het werd glashelder dat zij slechts uitvoerders waren en

opgeleid zijn door het WEF om de belangen van de echte elite te dienen.

Verhuld in mooie woorden die een veilige samenleving prediken en een

CO2 neutrale wereld, pakken ze onze vrijheden af. Ze houden ons angst

en spookbeelden voor die totaal niet kloppen om ons te verlammen door

angst zodat we volgzaam worden en totaal overgeleverd aan hun

oplossingen. Dit doen ze met de coronacrisis, de klimaatcrisis, de

schuldencrisis, de inflatie, de voedselprijzen crisis, de oorlog in Oekraine

en elke andere zorgvuldig geplande crisis. In de wereld die beheerst

wordt door hebzucht, geld en de drang naar macht zijn onze

gezagsdragers slechts de uitvoerders van degenen met de echte

zeggenschap, een kleine elite die alle macht, alle rijkdommen en alle

geld bezit en volledig hun wil kan opleggen aan de mensen wereldwijd,

maar vooral aan de westerse mens. Zij zijn het boegbeeld van de

neoliberale globalisatie die in werkelijkheid een neokolonisatie is. Ik

realiseer we dat ze in de digitale tijd zo'n grote macht bezitten dat ze alle

mensen onder controle kunnen brengen en zelfs vernietigen of

onvruchtbaar maken als dit beter bij hun belangen aansluit. Het is tijd om

deze ontwikkeling te ontmaskeren en dat doen ook de duizenden

klokkkenluiders uit de wereldwijde organisaties. Compleetdenkers en

waarheidszoekers leggen achter verborgen agenda's dagelijks nieuwe

waarheden bloot. 

Vanuit mijn professionele achtergrond ontdek ik ook dat therapeuten hier

een belangrijke rol in dienen te spelen. zij werken dagelijks met de

thematieken van afgescheiden leven en van onbelichaamd leven. Ik

doorzien hoe onze persoonlijke bevrijding en onze collectieve bevrijding

een parallel proces zijn. Hierin is het essentieel dat we opnieuw

belichaamd leren leven en ons van binnenuit op een transparante manier

leren uitdrukken naar elkaar. Dit is de basis voor het leven vanuit een

innerlijk kompas dat essentieel is om ons te kunnen losmaten van de

macht van uiterlijke autoriteiten waaraan we duizenden jaren verslaafd

zijn geweest. We dienen deze verslaving te leren loslaten en afkicken

van onze afhankelijkheid. Ik daver daarbij geregeld op mijn grondvesten

maar het lukt me steeds beter om als een stevige boom de stormen te

doorvoelen en door me heen te laten waaien zonder me uit balans te

laten brengen. Als lichaamsgericht psychotherapeut besef ik dat ik in

deze bevrijdingsweg een belangrijke rol te spelen heb en deze neem ik

dan ook met alle inzet van al mijn mogelijkheden graag op. Tegelijk besef

ik dat als we erin slagen om van afgescheidenheid naar verbinding over

te gaan, we de meest prachtige en liefdevolle wereld samen kunnen

bouwen, waarin autoriteiten waarlijk dienende autoriteiten zijn, terwijl we

tegelijk luisteren naar ons eigen innerlijk kompas.

‍