Rupert Sheldrake

‍

Sheldrake heeft het concept morfisch veld verder ontwikkeld, gebaseerd op het oudere begrip morfogenetische velden. Dit begrip werd eerder gebruikt door T.H. Huxley en de Franse filosoof Henri Bergson via het begrip 'noösfeer' van de paleontoloog/jezuïet Teilhard de Chardin. Sheldrake heeft onderzoek gedaan naar en geschreven over onder andere de ontwikkeling en het gedrag van dieren en planten, telepathie, perceptie en metafysica. Hij heeft zijn focus speciaal gericht op die vraagstukken die (nog) geen oplossing hebben gevonden, zoals het gedrag en de communicatie onderling van mieren, duiven die hun hok terug vinden, honden die de thuiskomst van hun baas 'weten', etc. Hij doet dit door fundamenteel experimenteel onderzoek met een zeer beperkt budget. Sheldrake is afgestudeerd en gepromoveerd aan de Universiteit van Cambridge. Hij kwam in de jaren 90 in Nederland in het nieuws als een van de deelnemers aan het spraakmakende VPRO-programma Een Schitterend Ongeluk van Wim Kayzer.

Sheldrake is geboren in Newark-on-Trent, Nottinghamshire uit een familie van methodisten. Hij volgde het Worksop College, een Anglicaanse kostschool, en specialiseerde zich in de wetenschap. Zijn vader, een amateur in naturalisme en microscopie, moedigde de belangstelling in planten en dieren van zijn zoon aan.

Sheldrake studeerde Biologie en Biochemie in Cambridge, en later Filosofie op de Harvard Universiteit. Hij promoveerde in 1967 aan de Universiteit van Cambridge in de biochemie en gaf tot 1973 college aan het Clare College in biochemie en celbiologie. Van 1974 tot 1985 werkte hij in Hyderabad, India, waar hij hoofd Plantfysiologie was aan het International Crops Research Institute. Hij leefde 1½ jaar in de ashram van Bede Griffiths (een Benedictijnse monnik), waar hij zijn eerste boek schreef: Een nieuwe levenswetenschap.

Bron: Wikipedia