Bert Weteringe

In de late jaren ‘70 ben ik geboren in Hellendoorn, een klein dorp in Salland, Overijssel, aan de rand van Twente. Het dorp kenmerkte zich door de aanwezigheid van 2 authentieke windmolens die de functie van graanmolen vervulden. Tijdens mijn jeugdjaren was een van beide windmolens nog altijd actief en werd er meel verkocht. Ik kwam daar graag en was onder de indruk van dit technische bouw-werk.

Mijn jeugd was een tijd waarin mensen nog naar een zwart-wit beeldbuis keken via de antenne. Computers en internet bestonden nog niet. Elke dag bracht ik tijd buiten door met vrienden en vriendinnen, het maakte niet uit wat voor weer het was. Mijn leven draaide om buitenactiviteiten. Ik hielp ook mee in de moestuin van mijn ouders – veel mensen hadden destijds nog een moestuin om hun eigen groenten te verbouwen.

We waren in die tijd inventief en creatief, we waren op onszelf aangewezen en ontwikkelden ons doordat we leerden van de natuur en hoe we met de natuur moesten omgaan. Ongedwongen en puur. Het was een periode van tijdloos en grenzeloos ontdekken en ervaren.

Elke dag de frisse lucht opsnuiven, door weer en wind, met een levensenergie die je de hele dag door voelde stromen. Wat een heerlijke tijd was dat.

En toen brak de middelbareschooltijd aan. Zonder dat ik het op dat moment doorhad werd ik een systeem ingezogen. Ik raakte er van overtuigd dat ik een diploma nodig had om een baan te vinden en een toekomst voor mijzelf op te bouwen. Geprogrammeerd en niet beseffend wat voor systeem hier achter zit, brokkelde de band tussen mij en de natuur verder af. Het vrije genieten en ontdekken van en met de natuur heeft in deze periode plaatsgemaakt voor studeren en werken om de huur te kunnen betalen.

Ik begon mijzelf in de loop van de tijd af te vragen wat mij ertoe heeft gezet om zolang mee te gaan in dit systeem. Heeft de natuur niet alles wat nodig is om een mooi en gelukkig leven te leiden? Waarom is mij dat dan ontnomen? Waarom heb ik dat laten gebeuren?

De afgelopen jaren is mijn levenspad nog veel duidelijker geworden en zijn mijn ontwikkelingen in een stroomversnelling terecht gekomen. Een zo veel mogelijk zelfvoorzienend bestaan zonder de lasten van het huidige systeem, dat is waar ik naartoe werk. De verbinding met de natuur en het hele universum is weer geland in mijn eigen systeem. Daarbij ben ik geholpen door alle mooie mensen die de afgelopen jaren op mijn pad zijn gekomen.

Met een technische achtergrond als vliegtuigbouwkundig ingenieur, gespecialiseerd in Engineering van lichtgewicht materialen en bijbehorende productieprocessen voor de productie van lichtgewicht constructies in de vliegtuigindustrie, heb ik de nodige technische raakvlakken met de technologie die wordt toegepast in de moderne windturbines.

Dit boek heb ik geschreven vanuit mijn hart, uit liefde voor de mensheid en de natuur. Vanuit mijn kinderlijke natuur ben ik onbevangen gaan schrijven over de verwoestende uitwerking van de klimaatagenda op de samenleving en de natuur, en dan specifiek over windturbines. Om deze informatie met u te mogen delen voelt voor mij als een belangrijke stap in mijn proces tot het zelfvoorzienend leven in en met de natuur.