Dit boek gaat over een onderwerp dat, op zijn zachtst gezegd, controversieel is. Toen ik in 2001 afscheid nam als hoofd van het Artis Planetarium in Amsterdam, was ik daar in de voorafgaande jaren regelmatig geconfronteerd met de vraag: “Kregen of krijgen wij bezoek uit de ruimte?” Op het planetarium antwoordden wij dan altijd meteen afwijzend: “In ons zonnestelsel is de Aarde duidelijk de enige bewoonde planeet. Waarschijnlijk is er leven op andere plaatsen in het Heelal. Er is geen reden om aan te nemen dat onze Aarde de enige bewoonde wereld is. Maar de sterren – en hun begeleidende planeten – zijn eenvoudigweg te ver weg. Eventueel daar wonende wezens kunnen ons onmogelijk bereiken, net zomin als wij naar hen toe kunnen reizen. Het lijkt erop dat God het Heelal zo in elkaar heeft gezet dat onderling contact wordt vermeden!”
Samen met de doorsnee astronoom haalden wij onze schouders op. Wat viel er nou concreet te zeggen over buitenaardse intelligentie, UFO’s en bezoeken van ET’s (“Extra Terrestrials”)? Daar geloofden toch alleen zweverige figuren in? In elk geval geen dienaren van de wetenschap. Nadat ik in 2001 met pensioen was gegaan, besloot ik me toch eens in de zaak te verdiepen. Gewoon afwijzen op basis van een vooroordeel mag niet. Zo’n oordeel is niet gebaseerd op onderzoek, maar op onderbuik!
Ik besloot dus de zaak uit te zoeken en een boek te schrijven waarin – zo dacht ik – glashelder zou worden aangetoond dat het inderdaad allemaal flauwekul was. Dat was wat ik verwachtte. Maar het pakte heel anders uit. Toen in 2006 mijn boek ‘ET – Geen mythe maar werkelijkheid’ verscheen, was de minimale conclusie dat er wel degelijk wat aan de hand is en dat het onderwerp UFO’s eindelijk eens goed onderzocht zou moeten worden.
Sinds die tijd is er veel veranderd. Vroeger moest je maar aannemen wat er links en rechts werd geschreven, en vaak werden uitspraken onterecht toegedicht aan bepaalde autoriteiten. Het mooie van dit internettijdperk is dat je bijna alle oorspronkelijke bronnen zelf achter de computer kunt onderzoeken en video’s kunt zien van mensen die op dit gebied iets te zeggen hebben of hadden. En dan bedoel ik geen kritiekloze “groupies” die zich in hun vrije tijd met UFO’s bezighouden, maar specialisten met een degelijke reputatie.
Intussen is het gelukkig wel zo dat de onderwerpen UFO’s en aliens recentelijk steeds serieuzer worden genomen, zelfs door officiële instanties. Er wordt niet meer onmiddellijk gelachen als je beweert dat UFO’s concrete objecten zijn die buitengewone vliegprestaties leveren. Dat is tegenwoordig zelfs het officiële standpunt van het Pentagon.
UFO’s worden tegenwoordig in Amerikaanse regeringskringen UAP’s genoemd. UFO betekent Unidentified Flying Object - Ongeïdentificeerd Vliegend Object. UAP betekent Unidentified Aerial Phenomenon - ofwel ongeïdentificeerd luchtfenomeen.
Juist op het moment dat het Pentagon heeft verklaard dat het soms wel degelijk om reële objecten gaat, komt men met een verdoezelende term die de zaak juist niet verheldert. Wij doen aan dit soort bedrog niet mee en blijven de term UFO onverbiddelijk hanteren, in de hoop dat de UFO’s uiteindelijk IFO’s (Identified Flying Objects) worden.
Inhoudsopgave
Inleiding
1 – Komt Disclosure dichterbij?
2 – UFO’s toen en nu
3 – Worstelen met de waarheid
4 – Op naar de sterren!
5 – UFO’s in de oudheid
6 – Top 10 UFO-verhalen
7 – Intelligentie regeert de kosmos
8 – Goden en halfgoden
Aanbevolen literatuur
Aanbevolen internetsites
De auteur
