Wie had na decennia van spot en ridiculisering kunnen denken dat deze woorden op een dag door een gerespecteerd journalist zouden worden geschreven over die gestoorde David Icke? Bijna niemand.
Ik hoop dat mijn levenservaring toont hoe belangrijk het is om je eigen waarheid te spreken, wat die ook moge zijn, ongeacht de consequenties en reacties van anderen. De mensheid is door duizenden jaren van wat wij ‘tijd’ noemen in een realiteitsbubbel gemanipuleerd om zichzelf en het leven te zien met een bijziendheid die zo microscopisch klein is, dat alleen de basisfuncties van het overleven de perceptie vormen van wat we ‘ons leven’ noemen. Maar dit is aan het veranderen nu steeds meer geesten uit de trance ontwaken, voor grote delen echter blijft het de realiteit van de menselijke familie. Daarom zal iedereen die zich blootgeeft, denkt, voelt, weet, voorbij de muren van de ‘kippige’ waarneming, te maken krijgen met hoon en afwijzing van hen die letterlijk de grotere kaders van de werkelijkheid niet kunnen bevatten. Desondanks moeten we onze waarheid blijven spreken. Zonder die onwrikbare vastberadenheid om vastgeroeste conventionele patronen te bekritiseren kan er niets veranderen. Draaikolken van perceptie blijven spinnen terwijl de rest van de rivier – Oneindige Mogelijkheid – ongezien en ongekend voorbij stroomt. Toen mijn geest in 1990 ontwaakte en in ‘91 openbrak besloot ik dat ik mijn waarheid moest gaan vertellen. Geen enkele mate of vorm van ridiculisering zou me tegenhouden. Platgezegd ben ik gewoon een koppige klootzak. Zo koppig zelfs, dat hoe meer druk er wordt uitgeoefend, hoe sterker ik word, zo sterk als de sluitsteen van een boog. Deze kracht is niet ‘menselijk’, hij is bovenmenselijk. En ik ben ook niet menselijk. Net zo min als jij dat bent. ‘Menselijk’ is de Grote Illusie en het fundament van onze massale slavernij. Wij zijn NIET menselijk. Wij zijn bewustzijn dat een korte ervaring heeft die ‘mens’ genoemd wordt. En hierin ligt de openbaring die ons zal bevrijden.
Ik heb een geweld leven, werkelijk waar, geweldig… en ik zou er niets aan willen veranderen – het goede, het slechte en alles daartussenin. Als ik dat zou doen, zou ik de onderlinge samenhang verbreken die me zoveel heeft laten zien, op zoveel niveaus en in zoveel facetten, waarmee de magie is opgeroepen die me heeft geleid tot waar ik nu ben. Ik hou van waar ik nu ben, dus waarom zou ik het ongelooflijke tapijt van ervaringen willen veranderen dat me hier heeft gebracht? Ik zou echter veel dingen willen veranderen waarvan ik me bewust ben geworden in een leven van buitengewone synchroniciteit, sinds mijn bewustzijn in ‘90/’91 explodeerde en ik werd gelanceerd in een wervelwind van massale spot, naar uiteindelijk, drie decennia later, gerechtigheid. Over de hele wereld zijn er inmiddels waarschijnlijk honderden miljoenen mensen die dit erkennen en er komen er steeds meer bij. Tegelijkertijd zijn er nog steeds velen die de overduidelijke waarheid proberen te ontkennen dat ik gelijk had. Dat lukt ze alleen door middel van zelfbedrog. Ik heb al meer dan 30 jaar gezegd dat de huidige gebeurtenissen eraan zaten te komen en hier zijn ze dan.
De vraag is, hoe ik dat wist? Waarom worden de ogenschijnlijk waanzinnige dingen die ik zei steeds meer gesteund door de mainstream wetenschap? Ik ben tenslotte op mijn 15e zonder diploma’s van school gegaan om profvoetballer te worden. Voor de intellectuele geest is dat een paradox. Hoe kon ik dat alles weten zonder een degelijke ‘opleiding’? Ik kon het weten, juist omdat de ‘wereld’ niet is wat de mensen denken dat hij is, of beter gezegd, wordt verteld dat hij is. De intellectuele geest zou de staat van verruimd bewustzijn moeten dienen. In plaats daarvan is het intellect lange tijd zijn meester geweest en niet zijn dienaar. Als dat gebeurt, slaat de celdeur dicht voor wijsheid en weten, en onze huidige ‘wereld’ is daarvan het resultaat. In de eerste hoofdstukken schets ik de sleutelmomenten van mijn leven om je een ‘menselijke’ blauwdruk te geven. Aan de hand daarvan vergelijken we de bijzonder diepe niveaus van de werkelijkheid die we later onderzoeken. Mijn levenservaring geeft ook de achtergrond weer van waar mijn informatie de laatste 32 jaar vandaan komt, nu ik 70 ‘jaar’ word ‘op’ het gekkenhuis Aarde.
Ik kwam ‘hier’ in het Aarde-jaar 1952 en zoals velen vandaag de dag had ik een missie om de menselijke waarneming uit de klauwen te halen van een diep kwaadaardige (geïnverteerde) kracht die zich op veel verschillende manieren manifesteert, zoals ik nog zal onthullen. Ik wist dit natuurlijk niet bewust want ik groeide op in een woonwijk in Leicester, in Engeland, ging naar school en wilde profvoetballer worden. Ik wist dit evenmin op het moment dat die voetbalcarrière eindigde met artritis en ik vervolgens journalist werd bij kranten, radio en televisie en nationaal bekend werd als sportpresentator bij de BBC. Ik wist het ook niet toen ik eind jaren tachtig uit het niets nationaal woordvoerder werd van de Britse Groene Partij. Maar ik wist het wel na een bezoek aan een helderziende in 1990 en op het moment dat mijn besef van de werkelijkheid in 1991 op een heuvel in Peru stevig door elkaar werd geschud. Ze hebben het wel eens over levens-veranderende momenten… Dat komt nog niet eens in de buurt van wat er die dag met me gebeurde. Ik beschrijf gaandeweg al deze ervaringen en nog veel meer. Zij vormen de essentiële achtergrond van hoe ik de actualiteit kon duiden en gedurende drie decennia de mainstream ‘wetenschap’ meerdere keren voor kon zijn.
Ik heb zoveel dingen geleerd (de echte term zou ‘onthouden’ moeten zijn, zoals we zullen zien), waaronder het feit dat de dood niet bestaat. En dat, wat wij dood noemen, slechts een overgang is tussen verschillende uitingen van het leven. In plaats van pionnen in andermans spel te zijn, kunnen we de door ons ervaren werkelijkheid naar onze hand zetten; als we weten hoe we dat moeten doen. Als we dat niet doen, dan zijn we daadwerkelijk pionnen in iemand anders zijn spel en dat is de grimmige situatie waarmee bijna iedereen wordt geconfronteerd. Ik heb geleerd (onthouden) wat de aard is van de psychopathische kracht achter dit alles, hoe die opereert via verborgen netwerken en met welk doel. Het kennen van ‘welk doel’ stelde mij in staat de huidige gebeurtenissen te voorspellen. Mij is ook getoond (toegestaan mij te herinneren) dat wat wij de menselijke wereld noemen, een enorm geavanceerd virtual reality computersysteem is, gecreëerd om onze realiteitsbeleving te verstrikken en ons lagere bewustzijn te vangen in een steeds terugkerende feedbackloop tussen verschillende niveaus van deze simulatie of ‘Matrix’. Dit proces is bekend geworden als ‘reïncarnatie’. De fysica van onze werkelijkheid en die van computerspelletjes zijn dezelfde, zoals benadrukt wordt door fysicus en kosmoloog Max Tegmark van het Massachusetts Institute of Technology (MIT). Wie had te midden van de wervelwind van spot die ooit over mij neerdaalde kunnen denken dat we ooit een kop zouden lezen die luidt: ‘We moeten David Icke… onze verontschuldiging aanbieden als het kwantumexperiment bewijst dat we in een Matrix leven.’ Of dat het artikel zou openen met de zin: ‘Niet doorvertellen, maar veel gerespecteerde wetenschappers en academici raken er steeds meer van overtuigd dat de bewering van de linkse provocateur David Icke, dat onze werkelijkheid een kunstmatige simulatie is, klopt.’ Wie had kunnen denken dat toen ik kort na het millennium zei dat we in een simulatie leven waarvan de ‘muren’ de snelheid van het licht zijn, er 20 jaar later in de mainstream Scientific American een artikel zou staan dat tot dezelfde conclusie was gekomen? Hoe ik dit zo veel eerder kon weten zonder ooit examen te hebben gedaan en zonder academische opleiding? Dat wordt nog duidelijk, maar het punt is dit: iedereen heeft die mogelijkheid. Dat zou althans onze natuurlijke staat moeten zijn. Het begrijpen van de simulatie is het begrijpen van de menselijke samenleving en het begrijpen van de menselijke samenleving is het begrijpen van… perceptie. We zullen zien dat perceptie zowel de basis is van menselijke controle als het middel dat ons van die controle kan bevrijden. De simulatie of Matrix is een manipulator van de waarneming omdat datgene wat achter de simulatie schuilt, weet dat uit de perceptie alles – maar dan ook echt alles – voortkomt. Elk laatste detail van de ervaring.
Inhoudsopgave
Hoofdstuk 1: We zijn hier om te herinneren
Hoofdstuk 2: Geleid door het Doolhof
Hoofdstuk 3: Een soort Magie
Hoofdstuk 4: De Werkwijze van de Waanzin
Hoofdstuk 5: De Cult New World
Hoofdstuk 6: Verboden Kennis
Hoofdstuk 7: De Mentale Val
Hoofdstuk 8: Misschien is die Icke zo gek nog niet
Hoofdstuk 9: De ‘goden’ van de Matrix
Hoofdstuk 10: WTF? Ik bedoel … WTF
Hoofdstuk 11: 3-D en 4-D – hetzelfde Doel
Hoofdstuk 12: Het Alziend Ik
David Icke is een geniaal visionair. Iedereen die dat in dit late stadium van het spel nog niet beseft is misleid, onwetend of onnozel. – James Delingpole
