George Schermer
Strandontkenners
Op de website van prof. Burkulubu staat een verslag van zijn kort verblijf in Luxemburg. De blog laat wat foto’s zien van een demonstratie waarbij betogers pleiten voor een Luxemburgs strand! De blog is voorzien van een Tibetaans sprookje.
‘Enkele kikkers die in een vijver wonen, vertellen een andere kikker die aan de kant van de vijver toekijkt, heel opschepperig over hun grote vijver. De kantkikker moet dan vreselijk lachen en zegt dat zijn vijver veel groter is. Hoeveel groter, meer dan 2x zo groot? vragen ze. Nee zegt de kantkikker. 5x zo groot? Nee zegt de kantkikker. Nog groter? Vragen ze geërgerd. Ja, nog veel en veel groter. Dat kan niet! Zulke grote vijvers bestaan niet! Oh nee? Kom maar mee, dan laat ik het jullie zien. Toen ze het strand bereikten en ze de zee zagen, ontploften alle vijverkikkers in duizend stukjes uit elkaar.’
We spraken dit keer via een tele-sessie omdat het café gesloten was vanwege een pandemie. We dronken dus elk ons eigen merk koffie thuis achter het beeldscherm.
‘Wat een belachelijk verhaal over Luxemburg, het lijkt wel nieuws van de speld?’
‘Ja, je verwacht het niet van Luxemburg’ reageerde Burkulubu.
‘Komen de burgers in opstand omdat Luxemburg geen strand heeft, begrijp ik dat nou goed?’
‘Ik heb het uitgezocht en het is begonnen met een reisbureau die foto’s van strand, duinen, zee en schelpen in hun etalage presenteerde. Voorbijgangers die dit materiaal bekeken, gingen binnen verhaal halen. Het reisbureau sprak over het strandgevoel. De voorbijgangers kennen dit niet en ontkennen dat er zoiets bestaat.’
‘Ze begonnen een pagina op de sociale media en nu is er een hele beweging ontstaan?’
‘Ja, maar dat kreeg een onverwachte wending. Er verschenen op diezelfde pagina ook berichten van Luxemburgse strandontdekkers. Zij beweren dat zij in het buitenland werkelijk een strand hebben ontdekt en ervaren, precies zoals het reisbureau toont. Maar ze worden niet geloofd door de strandontkenners.’
‘Ja, maar wij weten toch dat het waar is?’
’Klopt, maar voor mensen die in een strandloos land opgroeien en wonen is dit allemaal niet zo evident. Toen ik in gesprek kwam met een ontkenner en vertelde dat de zee zout van smaak is, werd hij boos, omdat leven gebaat is bij zoet water. Waarom zou de natuur zout water kennen?’
‘En toen?’
‘Ik bood hem een gratis reisticket aan voor een dagje Scheveningen. Dat was olie op het vuur. Hij reageerde met “laat eerst maar eens zien waar ik het hier kan vinden? Je kunt wel van alles beweren. Straks zit ik in Scheveningen, dan later moet ik in Spanje kijken of in Italië, enzovoorts. Ik heb daar allemaal geen tijd voor.”’
‘Hoe groot is die beweging nu?’
‘Duizenden strandontkenners gingen de straat op en protesteerden tegen alle reisbureau’s die deze desinformatie promoten. En op Wikipedia is de beschrijvende tekst onder de term ‘strand’ inmiddels gewijzigd door de Luxemburgse club van sceptici in een verklarende tekst als dat zoiets mogelijk bestaat, maar niet door iedereen wordt bevestigd.’
‘En de strandontdekkers? Wat doen zij?’
‘Zij verdenken de strandontkenners ervan dat zij landen met een kustlijn bewust op code rood zetten, zodat niemand daar naartoe kan reizen om het te checken.’
‘Och, och. En de rest?’
‘Veel ouderen kennen het strand eigenlijk alleen uit foto’s, films en het nieuws. Velen accepteren het en geloven dat er wel zoiets moet bestaan, want dat kun je allemaal niet bij elkaar verzinnen en hoe hou je dat geheim vol? Maar ze blijven toch twijfelen, omdat ze nooit zelf een strand hebben gezien. Als je ze uitnodigt voor een strandreis, gaat dat letterlijk en figuurlijk te ver voor hen.’
‘Hoe denk je dat dit afloopt?’
‘De Luxemburgse regering is momenteel met spoed naar Brussel om in het geheim te praten over de mogelijkheden van een eigen stukje strand. Maar dat wordt een onmogelijke opgave. Er wordt nu gesproken over een algemeen stukje kustlijn waar alleen Europeanen zonder strand mogen komen. De vraag is waar? Als Texel zich spontaan aanbiedt, strijken ze mogelijk een hoop subsidie op uit de Europese kas.’
‘Maar nu even serieus professor: óf er zijn trollen op uw site aan het werk of u heeft deze webpagina met een gericht doel gemaakt?’
‘Ja laten we er niet langer omheen draaien. Studenten die de webpagina lezen, mogen gratis een reis maken om ‘het strand’ te ontdekken. Wanneer ze het formulier invullen, worden ze ontvangen in een speciale strandbus en gaan we een dagje naar het strand. We heten tenslotte niet voor niets de universiteit SUN.’
‘Dat u daar allemaal tijd voor vrij maakt. Mag ik dat zo zeggen? Al die moeite om uw leerlingen iets bij te brengen via een fictief strandverhaal. Wat een geduld en passie.’
‘Begrip van de basis is alles. De topping op de bodem verzinnen de studenten zelf wel tijdens hun leven.’
‘Wat is die basis?’
‘Les 1 van Yin en Yang. Om Tao te kennen als de totale werkelijkheid waarin we leven, moet je zowel het Yin als het Yang doen, anders zoekt iedereen in een eigen bubbel en vindt je nooit die ene oplossing die ons allemaal echt vooruit helpt. Met de creatie van tunnelvisies door gepersonaliseerde data leiden we de mensheid naar een massale psychose. Dat heet bewustzijnsverarming.’
‘Mijn kinderen geloven nu al niet dat er ooit bossen groeiden in Nederland. Nu wil ik ze meenemen naar het buitenland waar nog wel een paar bossen zijn, maar de pandemie verbiedt deze reis.’
‘Bosontkenners! Ik bedoel maar. Tja, doet me denken aan koe-ontkenners in de zin van “Mam, de melk komt niet van een koe maar van de supermarkt!” Die bestaat al ruim tien jaar. Het schiet zo niet op.’
‘Iets anders, laatst las ik uw Yin Yang methode ook in een boek. In Kosmisch Evenwicht geloof ik. Dat je wetenschappelijk onderzoek altijd via Yin én Yang moet doen voor de echte vooruitgang voor iedereen, voor de werkelijke extase!’
‘Dat klopt. Je moet samen, wetenschap én samenleving, kritisch onderzoek doen om de kern van waarheid te vinden. Ken je die van de tuin en de boom?’
‘Nee, nog niet.’
‘Er staat een boom in een tuin en rondom de boom is weinig begroeiing.’
‘Hé, dat is beschrijvende taal!’
‘Juist. Maar nu taal om iets te verklaren. Een wetenschapper loopt langs de tuin en ziet de boom en verklaart: ‘die boom is daar zo toevallig gegroeid en zorgt nu voor schaduw waardoor er rondom weinig groeit. Een buurman ziet de boom en verklaart: ‘handig van buurman, door daar ooit een boom te planten, zorgt de schaduw nu voor weinig begroeiing en groeien er straks paddestoelen, wat zijn hobby is. Zie je het verschil en het probleem?’
De sessie liep ten einde. Nadat Burkulubu achter een zwart scherm verdween, besloot ik nog snel even naar het strand te gaan om te kijken, want je weet maar nooit. Misschien is er toch een anti-strandbeweging die de toegang blokkeert.
