“Gelukkig heb ik die vaste telefoonaansluiting behouden”, dacht ik toen ik voor de zekerheid twee jaar terug begon met het samenstellen van het alom aanbevolen ‘prep - pakket’ Bedoeld om een periode van waarschijnlijk een dag of 14 onder martial law, oftewel krijgsrecht, te kunnen doorkomen. Waarin bovendien een langere stroomonderbreking niet ondenkbaar zou zijn. Hetgeen ook het internet plus mobiele telefoonverkeer zou plat leggen.
Ondanks alle, ongetwijfeld ware, armageddon verhalen over straling heb ik een ‘mobieltje’. Geen 5G hoor, dat kan niet op mijn exemplaar. Dat mobieltje zal het echter alleen doen zolang hij opgeladen is. De oplader behoeft immers ook elektriciteit. Met dagenlange algehele stroomuitval, wat in deze tijden niet ondenkbaar is, is communicatie alleen nog live mogelijk. Of je moet tien opgeladen gsm’s hebben. Of een generator. Maar als niet zo rijke onderdaan van dit volstrekt geflipte land, was ik derhalve dolgelukkig met mijn’ vaste’ KPN netverbinding. Die geen elektriciteit behoeft. Hoera!! Voor je-weet-maar-nooit had ik expres een ouderwetse telefoon met drukknoppen bewaard, omdat handsfree modellen op een modem zitten. Die ook stroom nodig heeft.
Bij een test met de in mijn huis nog steeds aanwezige ouderwetse KPN aansluiting bleek hij het nog te doen. Hoera! Mijn vintage Erica design telefoon met draaischijf aan de onderkant bleek, helaas, de geest te hebben gegeven. Tant pis… Als de pleuris uitbreekt is dat waarschijnlijk het laatste waar ik me druk over zal maken. Tevreden plaatste ik de ouderwetse telefoon bij de rest van het prep pakket. Naast de potten pindakaas, soep, appelmoes, ingemaakt fruit, pakken krackers, batterijen, campinglampen, zaklampen, kaarsen, lucifers, transistorradiootje op batterijen, pakken toiletpapier, reserve medicijnen en wetties.
Dat ik twee jaar terug begon met ‘preppen’, had te maken met de destijds onverklaarbare overstromingen wereldwijd. Ook in Nederland. In Limburg en Brabant. En ik zweer het, voor het eerst van mijn leven realiseerde ik mij dat ik in een land woon dat zich grotendeels meters onder de zeespiegel bevindt. Dat ik bovendien hier in Fryslân vlak achter de- hier pas tien jaar terug afgesloten - Deltawerken leef. Wat gebeurt er met die dijken door al die H.A.A.R.P. gestuurde klimaatwisselingen van grote droogte naar wekenlange stortbuien? Rijkswaterstaat heeft toch dijkwachten, hoor ik u denken. Bent u serieus? Moet ik die roverheidsdienst vertrouwen in deze barre tijden van leugen en bedrog?
Rijkswaterstaat blijkt in deze haar onderdanen achter de dijken en rivieren op de moderne, afstandelijke wijze te hulp te schieten. Zij hebben een app gemaakt. Getiteld: Overstroomik? Waarin een sinister gevoel voor humor schuil gaat. De Overstoomik app toch maar fluks geraadpleegd. Nou reken maar van Jetje dat ik overstroom. Maar liefst tot 1,5 meter hoog zou hier de Waddenzee komen binnenkolken. Oeps. Dat is tot aan mijn wenkbrauwen. En daar ik geen snorkel meer bezit (samen met de flippers weggedaan in het grote ‘loslaten’) zou die waterstand letterlijk adembenemend zijn. Hun verdere humbug over wat te doen als het water binnenstroomt zal ik u besparen.
Ik besloot destijds toch maar om het zich in de kelderkast bevindende voedsel prep-pakket en de rest van het noodpakket naar de bovenetage te transporteren. Nu ik toch bezig was ook maar wat dierbare spullen. En de vlag en scheepstoeter van ons voormalige zeiljacht. Kon ik uit het raam hangend hulp roeptoeteren. Urenlang was ik er zoet mee. Ook de ouderwetse telefoon ging mee naar boven want ja, ook daar was een vaste telefoonaansluiting. U begrijpt het al: hoewel ik al een tijd tracht af te kicken: u heeft niet alleen met een die hard wappie maar ook nog met een controlefreak te maken.
Edoch: toen vandaag vanwege een reparatie van een hoofdkabel de stroom in de straat er voor uren afging, bleek de vaste telefoonaansluiting het niet meer te doen… Verbolgen bel ik met mijn opgeladen mobieltje de KPN helpdesk. Krijg eerst een ‘bot’ aan de lijn die onder de knop: storing vaste telefoon blijkt te huizen. Die mij meldt dat hij de storing op afstand gaat verhelpen. Goh... Dat dat kan…Vreemd. Maar.... het lukt bot niet. Het stuurt mij vervolgens een smsje met hoe ik zelf DE EXPERIABOX kan resetten...
QUOI?
Ik bel nogmaals. Krijg zomaar een echt mens aan de lijn.
'Nee mevrouw. Het systeem dat los van het elektriciteitsnet functioneerde bestaat niet meer. U heeft nu met de vaste telefoon ook elektriciteit nodig.'
'Dus de term ‘vaste’ telefoon is een loze term geworden?'
'Ja. Feitelijk wel. Helaas. Want vooral veel ouderen gebruiken die verbinding nog.'
'U kunt er als klantenservice w.s. niets aan helpen veranderen?'
'Nee mevrouw. Hoewel wij degenen zijn met het meeste klantcontact, zijn we de laatste in de hiërarchie.'
Waar gebeurd gesprek. Nooit enig bericht over die m.i. nogal ingrijpende verandering gehad. Dus: bij een langdurige stroomstoring heb je niets meer aan die vaste' telefoonaansluiting. T’is maar dat u het weet…
Als we straks ook van het gas en de benzine af moeten, zijn we derhalve compleet afhankelijk geworden van elektriciteit. En dus van degenen die dat netwerk en de stroomvoorziening in handen hebben. Waarvan we weten dat dat net als andere dienstverlenende overheidsorganen aan ‘de markt’ is verkocht. Dat hebben de ons inmiddels overbekende boeven dan maar mooi voor elkaar.
Later bedacht ik me dat ik als 71 jarige binnen mijn gemiddeld veel jongere netwerk waarschijnlijk de enige zou zijn met zo’n ‘vaste’ aansluiting en oud telefoontoestel. Zou ik überhaupt wel iemand kunnen bereiken met mijn ‘vaste’ telefoon? Na enige rondappen werd dat vermoeden bevestigd. Niemand.
‘Much ado about nothing’ dus. Daar heeft een beroemde Engelsman ooit een leuk stuk over geschreven.
